Η Ελλάδα, στη διεθνή κοινή γνώμη, βρίσκεται στη συνείδηση της βαθιάς γνώσης του Ωραίου, του Απέριττου και του Μέτρου.
Το ομώνυμο συμφωνικό έργο της Πηγής Λυκούδη, γεννημένο από το έργο του εθνικού μας ποιητή Κωστή Παλαμά «Ο Ύμνος της Αθηνάς», που το 1889 πήρε το πρώτο βραβείο στον Α΄ Φιλαδέλφειο Διαγωνισμό, είναι γεμάτο δύναμη, φως και απλότητα.
Το έργο αποτελεί σταθμό στην Παλαμική δημιουργία, αλλά και την νεοελληνική ποίηση γενικότερα, καθώς είναι το πρώτο το οποίο βασίζεται σε βαθιά γνώση του αρχαίου ελληνικού κόσμου.
Ο Παλαμάς υμνώντας με λυρικούς τόνους την θεά της σοφίας Αθηνά, την Αθήνα και την Ακρόπολη, στην πραγματικότητα προβάλλει ό,τι ουσιαστικό και διαχρονικό εκπροσωπούν τα σύμβολα αυτά. Χρησιμοποιεί τη θεά ως πρόσχημα για να υμνήσει και να υπενθυμίσει σε καιρούς χαλεπούς για τη σύγχρονή του Ελλάδα αξίες διαχρονικές και πανανθρώπινες όπως Ελευθερία, Δημοκρατία, Ειρήνη, Δικαιοσύνη, Αρετή, Φιλοπατρία, Φιλεργία πέρα από εθνικά, πολιτισμικά, γλωσσικά ή άλλα σύνορα […]
Το έργο είναι λιτό, ξεκάθαρο, τόσο εύκολο, όσο να χαράξεις μία ευθεία γραμμή αντί μίας τεθλασμένης, σε ένα περιβάλλον γεμάτο από τεθλασμένες.
Ο τίτλος που δόθηκε στο έργο «Χαρά σ’ εσέ Χώρα λευκή» είναι ένας στίχος από το ποίημα του Κωστή Παλαμά και η επιλογή του αποτελεί μία αντίδραση στα όσα σήμερα ζούμε και μία φωτεινή ματιά στην αντιμετώπιση της χώρας μας, της πατρίδας μας.
Το συμφωνικό αυτό έργο μάς δίνει χώρο να ακουμπήσουμε όνειρα, ιδέες, μάχες για δημιουργία κάτι νέου, τιμώντας τους αγώνες που έχουν δοθεί για την Ελευθερία που σήμερα απολαμβάνουμε. Εξυμνεί αυτά που ενδιαφέρουν και αφορούν και τον σημερινό Έλληνα, αλλά και τον σημερινό άνθρωπο διεθνώς, πέρα από εθνικά, πολιτισμικά, γλωσσικά ή άλλα σύνορα όπως η Δημοκρατία, Ειρήνη, Δικαιοσύνη, Αρετή, Φιλοπατρία, Φιλεργία κ.ά. Μας δίνει χώρο για δημιουργία κάτι νέου στη ζώσα ρίζα του παλιού.
Υπέροχο οπτικό υλικό ντύνει την παράσταση, ταξιδεύοντας μαζί με την ποίηση και τη μουσική, το θεατή, στην αρχαία και τη σύγχρονη Αθήνα και τους ανθρώπους της
